блукуня́цца

‘блукаць, хадзіць без мэты’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блукуня́юся блукуня́емся
2-я ас. блукуня́ешся блукуня́ецеся
3-я ас. блукуня́ецца блукуня́юцца
Прошлы час
м. блукуня́ўся блукуня́ліся
ж. блукуня́лася
н. блукуня́лася
Загадны лад
2-я ас. блукуня́йся блукуня́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час блукуня́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)