блукуня́ць
‘блукаць, хадзіць без мэты’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| блукуня́ю | блукуня́ем | |
| блукуня́еш | блукуня́еце | |
| блукуня́е | блукуня́юць | |
| Прошлы час | ||
| блукуня́ў | блукуня́лі | |
| блукуня́ла | ||
| блукуня́ла | ||
| Загадны лад | ||
| блукуня́й | блукуня́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| блукуня́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)