Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжзілоруыэюя’
аеёіоуыэюя

блё́кат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. блё́кат
Р. блё́кату
Д. блё́кату
В. блё́кат
Т. блё́катам
М. блё́каце

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

блё́катавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. блё́катавы блё́катавая блё́катавае блё́катавыя
Р. блё́катавага блё́катавай
блё́катавае		 блё́катавага блё́катавых
Д. блё́катаваму блё́катавай блё́катаваму блё́катавым
В. блё́катавы (неадуш.)
блё́катавага (адуш.)		 блё́катавую блё́катавае блё́катавыя (неадуш.)
блё́катавых (адуш.)
Т. блё́катавым блё́катавай
блё́катаваю		 блё́катавым блё́катавымі
М. блё́катавым блё́катавай блё́катавым блё́катавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

блё́стачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блё́стачка блё́стачкі
Р. блё́стачкі блё́стачак
Д. блё́стачцы блё́стачкам
В. блё́стачку блё́стачкі
Т. блё́стачкай
блё́стачкаю		 блё́стачкамі
М. блё́стачцы блё́стачках

Крыніцы: piskunou2012.

блё́стка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. блё́стка блё́сткі
Р. блё́сткі блё́стак
Д. блё́стцы блё́сткам
В. блё́стку блё́сткі
Т. блё́сткай
блё́сткаю		 блё́сткамі
М. блё́стцы блё́стках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

блё́хаць

‘пляскаць, плюхаць што-небудзь (напр., ваду) і ў якасці безасабовага дзеяслова (пачало блёхаць)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. блё́хаю блё́хаем
2-я ас. блё́хаеш блё́хаеце
3-я ас. блё́хае блё́хаюць
Прошлы час
м. блё́хаў блё́халі
ж. блё́хала
н. блё́хала
Загадны лад
2-я ас. блё́хай блё́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час блё́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.