блё́хаць
‘пляскаць, плюхаць што-небудзь (напр., ваду) і ў якасці безасабовага дзеяслова (пачало блёхаць)’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| блё́хаю | блё́хаем | |
| блё́хаеш | блё́хаеце | |
| блё́хае | блё́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| блё́хаў | блё́халі | |
| блё́хала | ||
| блё́хала | ||
| Загадны лад | ||
| блё́хай | блё́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| блё́хаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)