блукуня́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. блукуня́нне
Р. блукуня́ння
Д. блукуня́нню
В. блукуня́нне
Т. блукуня́ннем
М. блукуня́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)