павукападо́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павукападо́бны |
павукападо́бная |
павукападо́бнае |
павукападо́бныя |
Р. |
павукападо́бнага |
павукападо́бнай павукападо́бнае |
павукападо́бнага |
павукападо́бных |
Д. |
павукападо́бнаму |
павукападо́бнай |
павукападо́бнаму |
павукападо́бным |
В. |
павукападо́бны (неадуш.) павукападо́бнага (адуш.) |
павукападо́бную |
павукападо́бнае |
павукападо́бныя (неадуш.) павукападо́бных (адуш.) |
Т. |
павукападо́бным |
павукападо́бнай павукападо́бнаю |
павукападо́бным |
павукападо́бнымі |
М. |
павукападо́бным |
павукападо́бнай |
павукападо́бным |
павукападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
павукападо́бныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
павукападо́бныя |
Р. |
павукападо́бных |
Д. |
павукападо́бным |
В. |
павукападо́бных |
Т. |
павукападо́бнымі |
М. |
павукападо́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
павуко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павуко́вы |
павуко́вая |
павуко́вае |
павуко́выя |
Р. |
павуко́вага |
павуко́вай павуко́вае |
павуко́вага |
павуко́вых |
Д. |
павуко́ваму |
павуко́вай |
павуко́ваму |
павуко́вым |
В. |
павуко́вы (неадуш.) павуко́вага (адуш.) |
павуко́вую |
павуко́вае |
павуко́выя (неадуш.) павуко́вых (адуш.) |
Т. |
павуко́вым |
павуко́вай павуко́ваю |
павуко́вым |
павуко́вымі |
М. |
павуко́вым |
павуко́вай |
павуко́вым |
павуко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Паву́лле
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Паву́лле |
Р. |
Паву́лля |
Д. |
Паву́ллю |
В. |
Паву́лле |
Т. |
Паву́ллем |
М. |
Паву́ллі |
Паву́ссе
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Паву́ссе |
Р. |
Паву́сся |
Д. |
Паву́ссю |
В. |
Паву́ссе |
Т. |
Паву́ссем |
М. |
Паву́ссі |
паву́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
паву́та |
Р. |
паву́ты |
Д. |
паву́це |
В. |
паву́ту |
Т. |
паву́тай паву́таю |
М. |
паву́це |
Крыніцы:
piskunou2012.
паву́хкаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
паву́хкае |
паву́хкаюць |
Прошлы час |
м. |
паву́хкаў |
паву́хкалі |
ж. |
паву́хкала |
н. |
паву́хкала |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
паву́хкаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
павуці́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павуці́на |
павуці́ны |
Р. |
павуці́ны |
павуці́н |
Д. |
павуці́не |
павуці́нам |
В. |
павуці́ну |
павуці́ны |
Т. |
павуці́най павуці́наю |
павуці́намі |
М. |
павуці́не |
павуці́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павуці́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
павуці́навы |
павуці́навая |
павуці́навае |
павуці́навыя |
Р. |
павуці́навага |
павуці́навай павуці́навае |
павуці́навага |
павуці́навых |
Д. |
павуці́наваму |
павуці́навай |
павуці́наваму |
павуці́навым |
В. |
павуці́навы (неадуш.) павуці́навага (адуш.) |
павуці́навую |
павуці́навае |
павуці́навыя (неадуш.) павуці́навых (адуш.) |
Т. |
павуці́навым |
павуці́навай павуці́наваю |
павуці́навым |
павуці́навымі |
М. |
павуці́навым |
павуці́навай |
павуці́навым |
павуці́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
павуці́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
павуці́начка |
павуці́начкі |
Р. |
павуці́начкі |
павуці́начак |
Д. |
павуці́начцы |
павуці́начкам |
В. |
павуці́начку |
павуці́начкі |
Т. |
павуці́начкай павуці́начкаю |
павуці́начкамі |
М. |
павуці́начцы |
павуці́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.