Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

павукападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павукападо́бны павукападо́бная павукападо́бнае павукападо́бныя
Р. павукападо́бнага павукападо́бнай
павукападо́бнае
павукападо́бнага павукападо́бных
Д. павукападо́бнаму павукападо́бнай павукападо́бнаму павукападо́бным
В. павукападо́бны (неадуш.)
павукападо́бнага (адуш.)
павукападо́бную павукападо́бнае павукападо́бныя (неадуш.)
павукападо́бных (адуш.)
Т. павукападо́бным павукападо́бнай
павукападо́бнаю
павукападо́бным павукападо́бнымі
М. павукападо́бным павукападо́бнай павукападо́бным павукападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

павукападо́бныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. павукападо́бныя
Р. павукападо́бных
Д. павукападо́бным
В. павукападо́бных
Т. павукападо́бнымі
М. павукападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

павуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павуко́вы павуко́вая павуко́вае павуко́выя
Р. павуко́вага павуко́вай
павуко́вае
павуко́вага павуко́вых
Д. павуко́ваму павуко́вай павуко́ваму павуко́вым
В. павуко́вы (неадуш.)
павуко́вага (адуш.)
павуко́вую павуко́вае павуко́выя (неадуш.)
павуко́вых (адуш.)
Т. павуко́вым павуко́вай
павуко́ваю
павуко́вым павуко́вымі
М. павуко́вым павуко́вай павуко́вым павуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Паву́лле

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паву́лле
Р. Паву́лля
Д. Паву́ллю
В. Паву́лле
Т. Паву́ллем
М. Паву́ллі

Паву́ссе

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Паву́ссе
Р. Паву́сся
Д. Паву́ссю
В. Паву́ссе
Т. Паву́ссем
М. Паву́ссі

паву́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. паву́та
Р. паву́ты
Д. паву́це
В. паву́ту
Т. паву́тай
паву́таю
М. паву́це

Крыніцы: piskunou2012.

паву́хкаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. паву́хкае паву́хкаюць
Прошлы час
м. паву́хкаў паву́хкалі
ж. паву́хкала
н. паву́хкала
Дзеепрыслоўе
прош. час паву́хкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

павуці́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. павуці́на павуці́ны
Р. павуці́ны павуці́н
Д. павуці́не павуці́нам
В. павуці́ну павуці́ны
Т. павуці́най
павуці́наю
павуці́намі
М. павуці́не павуці́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

павуці́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. павуці́навы павуці́навая павуці́навае павуці́навыя
Р. павуці́навага павуці́навай
павуці́навае
павуці́навага павуці́навых
Д. павуці́наваму павуці́навай павуці́наваму павуці́навым
В. павуці́навы (неадуш.)
павуці́навага (адуш.)
павуці́навую павуці́навае павуці́навыя (неадуш.)
павуці́навых (адуш.)
Т. павуці́навым павуці́навай
павуці́наваю
павуці́навым павуці́навымі
М. павуці́навым павуці́навай павуці́навым павуці́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

павуці́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. павуці́начка павуці́начкі
Р. павуці́начкі павуці́начак
Д. павуці́начцы павуці́начкам
В. павуці́начку павуці́начкі
Т. павуці́начкай
павуці́начкаю
павуці́начкамі
М. павуці́начцы павуці́начках

Крыніцы: piskunou2012.