Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

лака́льна-тыпалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́льна-тыпалагі́чны лака́льна-тыпалагі́чная лака́льна-тыпалагі́чнае лака́льна-тыпалагі́чныя
Р. лака́льна-тыпалагі́чнага лака́льна-тыпалагі́чнай
лака́льна-тыпалагі́чнае
лака́льна-тыпалагі́чнага лака́льна-тыпалагі́чных
Д. лака́льна-тыпалагі́чнаму лака́льна-тыпалагі́чнай лака́льна-тыпалагі́чнаму лака́льна-тыпалагі́чным
В. лака́льна-тыпалагі́чны (неадуш.)
лака́льна-тыпалагі́чнага (адуш.)
лака́льна-тыпалагі́чную лака́льна-тыпалагі́чнае лака́льна-тыпалагі́чныя (неадуш.)
лака́льна-тыпалагі́чных (адуш.)
Т. лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чнай
лака́льна-тыпалагі́чнаю
лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чнымі
М. лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чнай лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

лака́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́льны лака́льная лака́льнае лака́льныя
Р. лака́льнага лака́льнай
лака́льнае
лака́льнага лака́льных
Д. лака́льнаму лака́льнай лака́льнаму лака́льным
В. лака́льны (неадуш.)
лака́льнага (адуш.)
лака́льную лака́льнае лака́льныя (неадуш.)
лака́льных (адуш.)
Т. лака́льным лака́льнай
лака́льнаю
лака́льным лака́льнымі
М. лака́льным лака́льнай лака́льным лака́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакамабі́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лакамабі́ль лакамабі́лі
Р. лакамабі́ля лакамабі́ляў
Д. лакамабі́лю лакамабі́лям
В. лакамабі́ль лакамабі́лі
Т. лакамабі́лем лакамабі́лямі
М. лакамабі́лі лакамабі́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакамабі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакамабі́льны лакамабі́льная лакамабі́льнае лакамабі́льныя
Р. лакамабі́льнага лакамабі́льнай
лакамабі́льнае
лакамабі́льнага лакамабі́льных
Д. лакамабі́льнаму лакамабі́льнай лакамабі́льнаму лакамабі́льным
В. лакамабі́льны (неадуш.)
лакамабі́льнага (адуш.)
лакамабі́льную лакамабі́льнае лакамабі́льныя (неадуш.)
лакамабі́льных (адуш.)
Т. лакамабі́льным лакамабі́льнай
лакамабі́льнаю
лакамабі́льным лакамабі́льнымі
М. лакамабі́льным лакамабі́льнай лакамабі́льным лакамабі́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакамабі́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лакамабі́льшчык лакамабі́льшчыкі
Р. лакамабі́льшчыка лакамабі́льшчыкаў
Д. лакамабі́льшчыку лакамабі́льшчыкам
В. лакамабі́льшчыка лакамабі́льшчыкаў
Т. лакамабі́льшчыкам лакамабі́льшчыкамі
М. лакамабі́льшчыку лакамабі́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

лакаматывабудава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. лакаматывабудава́нне
Р. лакаматывабудава́ння
Д. лакаматывабудава́нню
В. лакаматывабудава́нне
Т. лакаматывабудава́ннем
М. лакаматывабудава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

лакаматывабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакаматывабудаўні́чы лакаматывабудаўні́чая лакаматывабудаўні́чае лакаматывабудаўні́чыя
Р. лакаматывабудаўні́чага лакаматывабудаўні́чай
лакаматывабудаўні́чае
лакаматывабудаўні́чага лакаматывабудаўні́чых
Д. лакаматывабудаўні́чаму лакаматывабудаўні́чай лакаматывабудаўні́чаму лакаматывабудаўні́чым
В. лакаматывабудаўні́чы (неадуш.)
лакаматывабудаўні́чага (адуш.)
лакаматывабудаўні́чую лакаматывабудаўні́чае лакаматывабудаўні́чыя (неадуш.)
лакаматывабудаўні́чых (адуш.)
Т. лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чай
лакаматывабудаўні́чаю
лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чымі
М. лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чай лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

лакаматы́ў

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лакаматы́ў лакаматы́вы
Р. лакаматы́ва лакаматы́ваў
Д. лакаматы́ву лакаматы́вам
В. лакаматы́ў лакаматы́вы
Т. лакаматы́вам лакаматы́вамі
М. лакаматы́ве лакаматы́вах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лакаматы́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакаматы́ўны лакаматы́ўная лакаматы́ўнае лакаматы́ўныя
Р. лакаматы́ўнага лакаматы́ўнай
лакаматы́ўнае
лакаматы́ўнага лакаматы́ўных
Д. лакаматы́ўнаму лакаматы́ўнай лакаматы́ўнаму лакаматы́ўным
В. лакаматы́ўны (неадуш.)
лакаматы́ўнага (адуш.)
лакаматы́ўную лакаматы́ўнае лакаматы́ўныя (неадуш.)
лакаматы́ўных (адуш.)
Т. лакаматы́ўным лакаматы́ўнай
лакаматы́ўнаю
лакаматы́ўным лакаматы́ўнымі
М. лакаматы́ўным лакаматы́ўнай лакаматы́ўным лакаматы́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лака́наўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лака́наўшчына
Р. Лака́наўшчыны
Д. Лака́наўшчыне
В. Лака́наўшчыну
Т. Лака́наўшчынай
Лака́наўшчынаю
М. Лака́наўшчыне