лакаматывабудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
лакаматывабудава́нне | |
лакаматывабудава́ння | |
лакаматывабудава́нню | |
лакаматывабудава́нне | |
лакаматывабудава́ннем | |
лакаматывабудава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)