Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
абвгдежзйклмнопрстўфхцчшя-

ла́ма

‘жывёліна’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́ма ла́мы
Р. ла́мы ла́м
Д. ла́ме ла́мам
В. ла́му ла́м
Т. ла́май
ла́маю		 ла́мамі
М. ла́ме ла́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ла́ма

‘духоўная асоба, будыйскі манах’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ла́ма ла́мы
Р. ла́мы ла́маў
Д. ла́му ла́мам
В. ла́му ла́маў
Т. ла́мам ла́мамі
М. ла́ме ла́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ламаві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ламаві́к ламавікі́
Р. ламавіка́ ламавіко́ў
Д. ламавіку́ ламавіка́м
В. ламавіка́ ламавіко́ў
Т. ламавіко́м ламавіка́мі
М. ламавіку́ ламавіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ламаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ламаві́ца
Р. ламаві́цы
Д. ламаві́цы
В. ламаві́цу
Т. ламаві́цай
ламаві́цаю
М. ламаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

ламаві́ца

‘персаніфікаванае паняцце, як асоба’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ламаві́ца
Р. ламаві́цы
Д. ламаві́цы
В. ламаві́цу
Т. ламаві́цай
ламаві́цаю
М. ламаві́цы

Крыніцы: piskunou2012.

ламаві́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ламаві́цкі ламаві́цкая ламаві́цкае ламаві́цкія
Р. ламаві́цкага ламаві́цкай
ламаві́цкае		 ламаві́цкага ламаві́цкіх
Д. ламаві́цкаму ламаві́цкай ламаві́цкаму ламаві́цкім
В. ламаві́цкі (неадуш.)
ламаві́цкага (адуш.)		 ламаві́цкую ламаві́цкае ламаві́цкія (неадуш.)
ламаві́цкіх (адуш.)
Т. ламаві́цкім ламаві́цкай
ламаві́цкаю		 ламаві́цкім ламаві́цкімі
М. ламаві́цкім ламаві́цкай ламаві́цкім ламаві́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ламаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ламаві́чы
Р. Ламаві́ч
Ламаві́чаў
Д. Ламаві́чам
В. Ламаві́чы
Т. Ламаві́чамі
М. Ламаві́чах

ламаво́з

‘возчык, фурман, вознік’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ламаво́з ламаво́зы
Р. ламаво́за ламаво́заў
Д. ламаво́зу ламаво́зам
В. ламаво́за ламаво́заў
Т. ламаво́зам ламаво́замі
М. ламаво́зе ламаво́зах

Крыніцы: piskunou2012.

ламаво́з

‘грузавік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ламаво́з ламаво́зы
Р. ламаво́за ламаво́заў
Д. ламаво́зу ламаво́зам
В. ламаво́з ламаво́зы
Т. ламаво́зам ламаво́замі
М. ламаво́зе ламаво́зах

Крыніцы: piskunou2012.

ламавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ламавы́ ламава́я ламаво́е ламавы́я
Р. ламаво́га ламаво́й
ламаво́е		 ламаво́га ламавы́х
Д. ламаво́му ламаво́й ламаво́му ламавы́м
В. ламавы́ (неадуш.)
ламаво́га (адуш.)		 ламаву́ю ламаво́е ламавы́я (неадуш.)
ламавы́х (адуш.)
Т. ламавы́м ламаво́й
ламаво́ю		 ламавы́м ламавы́мі
М. ламавы́м ламаво́й ламавы́м ламавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.