Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Ла́хавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ла́хавічы
Р. Ла́хавіч
Ла́хавічаў
Д. Ла́хавічам
В. Ла́хавічы
Т. Ла́хавічамі
М. Ла́хавічах

лаха́начны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лаха́начны лаха́начная лаха́начнае лаха́начныя
Р. лаха́начнага лаха́начнай
лаха́начнае
лаха́начнага лаха́начных
Д. лаха́начнаму лаха́начнай лаха́начнаму лаха́начным
В. лаха́начны (неадуш.)
лаха́начнага (адуш.)
лаха́начную лаха́начнае лаха́начныя (неадуш.)
лаха́начных (адуш.)
Т. лаха́начным лаха́начнай
лаха́начнаю
лаха́начным лаха́начнымі
М. лаха́начным лаха́начнай лаха́начным лаха́начных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

лаха́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лаха́нка лаха́нкі
Р. лаха́нкі лаха́нак
Д. лаха́нцы лаха́нкам
В. лаха́нку лаха́нкі
Т. лаха́нкай
лаха́нкаю
лаха́нкамі
М. лаха́нцы лаха́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ла́ханне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ла́ханне
Р. ла́хання
Д. ла́ханню
В. ла́ханне
Т. ла́ханнем
М. ла́ханні

Крыніцы: piskunou2012.

Ла́хаўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ла́хаўка
Р. Ла́хаўкі
Д. Ла́хаўцы
В. Ла́хаўку
Т. Ла́хаўкай
Ла́хаўкаю
М. Ла́хаўцы

ла́хаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ла́хаю ла́хаем
2-я ас. ла́хаеш ла́хаеце
3-я ас. ла́хае ла́хаюць
Прошлы час
м. ла́хаў ла́халі
ж. ла́хала
н. ла́хала
Загадны лад
2-я ас. ла́хай ла́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ла́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Ла́хва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ла́хва
Р. Ла́хвы
Д. Ла́хве
В. Ла́хву
Т. Ла́хвай
Ла́хваю
М. Ла́хве

Лахва́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лахва́
Р. Лахвы́
Д. Лахве́
В. Лахву́
Т. Лахво́й
Лахво́ю
М. Лахве́

ла́хвенскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́хвенскі ла́хвенская ла́хвенскае ла́хвенскія
Р. ла́хвенскага ла́хвенскай
ла́хвенскае
ла́хвенскага ла́хвенскіх
Д. ла́хвенскаму ла́хвенскай ла́хвенскаму ла́хвенскім
В. ла́хвенскі (неадуш.)
ла́хвенскага (адуш.)
ла́хвенскую ла́хвенскае ла́хвенскія (неадуш.)
ла́хвенскіх (адуш.)
Т. ла́хвенскім ла́хвенскай
ла́хвенскаю
ла́хвенскім ла́хвенскімі
М. ла́хвенскім ла́хвенскай ла́хвенскім ла́хвенскіх

Крыніцы: piskunou2012.

ла́хі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. ла́хі
Р. ла́хаў
Д. ла́хам
В. ла́хі
Т. ла́хамі
М. ла́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.