лакаматывабудаўні́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лакаматывабудаўні́чы лакаматывабудаўні́чая лакаматывабудаўні́чае лакаматывабудаўні́чыя
Р. лакаматывабудаўні́чага лакаматывабудаўні́чай
лакаматывабудаўні́чае		 лакаматывабудаўні́чага лакаматывабудаўні́чых
Д. лакаматывабудаўні́чаму лакаматывабудаўні́чай лакаматывабудаўні́чаму лакаматывабудаўні́чым
В. лакаматывабудаўні́чы (неадуш.)
лакаматывабудаўні́чага (адуш.)		 лакаматывабудаўні́чую лакаматывабудаўні́чае лакаматывабудаўні́чыя (неадуш.)
лакаматывабудаўні́чых (адуш.)
Т. лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чай
лакаматывабудаўні́чаю		 лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чымі
М. лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чай лакаматывабудаўні́чым лакаматывабудаўні́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)