анекдаты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анекдаты́ст |
анекдаты́сты |
| Р. |
анекдаты́ста |
анекдаты́стаў |
| Д. |
анекдаты́сту |
анекдаты́стам |
| В. |
анекдаты́ста |
анекдаты́стаў |
| Т. |
анекдаты́стам |
анекдаты́стамі |
| М. |
анекдаты́сце |
анекдаты́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
анекдаты́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| анекдаты́чна |
анекдаты́чней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
анекдаты́чнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
анекдаты́чнасць |
| Р. |
анекдаты́чнасці |
| Д. |
анекдаты́чнасці |
| В. |
анекдаты́чнасць |
| Т. |
анекдаты́чнасцю |
| М. |
анекдаты́чнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анекдаты́чны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анекдаты́чны |
анекдаты́чная |
анекдаты́чнае |
анекдаты́чныя |
| Р. |
анекдаты́чнага |
анекдаты́чнай анекдаты́чнае |
анекдаты́чнага |
анекдаты́чных |
| Д. |
анекдаты́чнаму |
анекдаты́чнай |
анекдаты́чнаму |
анекдаты́чным |
| В. |
анекдаты́чны (неадуш.) анекдаты́чнага (адуш.) |
анекдаты́чную |
анекдаты́чнае |
анекдаты́чныя (неадуш.) анекдаты́чных (адуш.) |
| Т. |
анекдаты́чным |
анекдаты́чнай анекдаты́чнаю |
анекдаты́чным |
анекдаты́чнымі |
| М. |
анекдаты́чным |
анекдаты́чнай |
анекдаты́чным |
анекдаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анекдаты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
анекдаты́чны |
анекдаты́чная |
анекдаты́чнае |
анекдаты́чныя |
| Р. |
анекдаты́чнага |
анекдаты́чнай анекдаты́чнае |
анекдаты́чнага |
анекдаты́чных |
| Д. |
анекдаты́чнаму |
анекдаты́чнай |
анекдаты́чнаму |
анекдаты́чным |
| В. |
анекдаты́чны (неадуш.) анекдаты́чнага (адуш.) |
анекдаты́чную |
анекдаты́чнае |
анекдаты́чныя (неадуш.) анекдаты́чных (адуш.) |
| Т. |
анекдаты́чным |
анекдаты́чнай анекдаты́чнаю |
анекдаты́чным |
анекдаты́чнымі |
| М. |
анекдаты́чным |
анекдаты́чнай |
анекдаты́чным |
анекдаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анекдо́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анекдо́т |
анекдо́ты |
| Р. |
анекдо́та |
анекдо́таў |
| Д. |
анекдо́ту |
анекдо́там |
| В. |
анекдо́т |
анекдо́ты |
| Т. |
анекдо́там |
анекдо́тамі |
| М. |
анекдо́це |
анекдо́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
анекдо́тчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анекдо́тчык |
анекдо́тчыкі |
| Р. |
анекдо́тчыка |
анекдо́тчыкаў |
| Д. |
анекдо́тчыку |
анекдо́тчыкам |
| В. |
анекдо́тчыка |
анекдо́тчыкаў |
| Т. |
анекдо́тчыкам |
анекдо́тчыкамі |
| М. |
анекдо́тчыку |
анекдо́тчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
анекдо́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
анекдо́цік |
анекдо́цікі |
| Р. |
анекдо́ціка |
анекдо́цікаў |
| Д. |
анекдо́ціку |
анекдо́цікам |
| В. |
анекдо́цік |
анекдо́цікі |
| Т. |
анекдо́цікам |
анекдо́цікамі |
| М. |
анекдо́ціку |
анекдо́ціках |
Крыніцы:
piskunou2012.