анекдаты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. анекдаты́чны анекдаты́чная анекдаты́чнае анекдаты́чныя
Р. анекдаты́чнага анекдаты́чнай
анекдаты́чнае		 анекдаты́чнага анекдаты́чных
Д. анекдаты́чнаму анекдаты́чнай анекдаты́чнаму анекдаты́чным
В. анекдаты́чны (неадуш.)
анекдаты́чнага (адуш.)		 анекдаты́чную анекдаты́чнае анекдаты́чныя (неадуш.)
анекдаты́чных (адуш.)
Т. анекдаты́чным анекдаты́чнай
анекдаты́чнаю		 анекдаты́чным анекдаты́чнымі
М. анекдаты́чным анекдаты́чнай анекдаты́чным анекдаты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)