біяпатэ́нцар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біяпатэ́нцар |
біяпатэ́нцары |
| Р. |
біяпатэ́нцара |
біяпатэ́нцараў |
| Д. |
біяпатэ́нцару |
біяпатэ́нцарам |
| В. |
біяпатэ́нцар |
біяпатэ́нцары |
| Т. |
біяпатэ́нцарам |
біяпатэ́нцарамі |
| М. |
біяпатэ́нцары |
біяпатэ́нцарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяпатэнцыя́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біяпатэнцыя́л |
біяпатэнцыя́лы |
| Р. |
біяпатэнцыя́лу |
біяпатэнцыя́лаў |
| Д. |
біяпатэнцыя́лу |
біяпатэнцыя́лам |
| В. |
біяпатэнцыя́л |
біяпатэнцыя́лы |
| Т. |
біяпатэнцыя́лам |
біяпатэнцыя́ламі |
| М. |
біяпатэнцыя́ле |
біяпатэнцыя́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
біяпашко́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біяпашко́джанне |
біяпашко́джанні |
| Р. |
біяпашко́джання |
біяпашко́джанняў |
| Д. |
біяпашко́джанню |
біяпашко́джанням |
| В. |
біяпашко́джанне |
біяпашко́джанні |
| Т. |
біяпашко́джаннем |
біяпашко́джаннямі |
| М. |
біяпашко́джанні |
біяпашко́джаннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяпо́ле
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біяпо́ле |
| Р. |
біяпо́ля |
| Д. |
біяпо́лю |
| В. |
біяпо́ле |
| Т. |
біяпо́лем |
| М. |
біяпо́лі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
біяпрадукцы́йнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біяпрадукцы́йнасць |
| Р. |
біяпрадукцы́йнасці |
| Д. |
біяпрадукцы́йнасці |
| В. |
біяпрадукцы́йнасць |
| Т. |
біяпрадукцы́йнасцю |
| М. |
біяпрадукцы́йнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяпрамысло́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
біяпрамысло́васць |
| Р. |
біяпрамысло́васці |
| Д. |
біяпрамысло́васці |
| В. |
біяпрамысло́васць |
| Т. |
біяпрамысло́васцю |
| М. |
біяпрамысло́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяпратэ́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біяпратэ́з |
біяпратэ́зы |
| Р. |
біяпратэ́за |
біяпратэ́заў |
| Д. |
біяпратэ́зу |
біяпратэ́зам |
| В. |
біяпратэ́з |
біяпратэ́зы |
| Т. |
біяпратэ́зам |
біяпратэ́замі |
| М. |
біяпратэ́зе |
біяпратэ́зах |
Крыніцы:
sbm2012.
біяпро́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біяпро́ба |
біяпро́бы |
| Р. |
біяпро́бы |
біяпро́б |
| Д. |
біяпро́бе |
біяпро́бам |
| В. |
біяпро́бу |
біяпро́бы |
| Т. |
біяпро́бай біяпро́баю |
біяпро́бамі |
| М. |
біяпро́бе |
біяпро́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
біяпрэпара́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
біяпрэпара́т |
біяпрэпара́ты |
| Р. |
біяпрэпара́та |
біяпрэпара́таў |
| Д. |
біяпрэпара́ту |
біяпрэпара́там |
| В. |
біяпрэпара́т |
біяпрэпара́ты |
| Т. |
біяпрэпара́там |
біяпрэпара́тамі |
| М. |
біяпрэпара́це |
біяпрэпара́тах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
біяпсі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
біяпсі́чны |
біяпсі́чная |
біяпсі́чнае |
біяпсі́чныя |
| Р. |
біяпсі́чнага |
біяпсі́чнай біяпсі́чнае |
біяпсі́чнага |
біяпсі́чных |
| Д. |
біяпсі́чнаму |
біяпсі́чнай |
біяпсі́чнаму |
біяпсі́чным |
| В. |
біяпсі́чны (неадуш.) біяпсі́чнага (адуш.) |
біяпсі́чную |
біяпсі́чнае |
біяпсі́чныя (неадуш.) біяпсі́чных (адуш.) |
| Т. |
біяпсі́чным |
біяпсі́чнай біяпсі́чнаю |
біяпсі́чным |
біяпсі́чнымі |
| М. |
біяпсі́чным |
біяпсі́чнай |
біяпсі́чным |
біяпсі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.