біяпатэнцыя́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
біяпатэнцыя́л | біяпатэнцыя́лы | |
біяпатэнцыя́лу | біяпатэнцыя́лаў | |
біяпатэнцыя́лу | біяпатэнцыя́лам | |
біяпатэнцыя́л | біяпатэнцыя́лы | |
біяпатэнцыя́лам | біяпатэнцыя́ламі | |
біяпатэнцыя́ле | біяпатэнцыя́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)