біяпро́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| біяпро́ба | біяпро́бы | |
| біяпро́бы | біяпро́б | |
| біяпро́бе | біяпро́бам | |
| біяпро́бу | біяпро́бы | |
| біяпро́бай біяпро́баю |
біяпро́бамі | |
| біяпро́бе | біяпро́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)