біяпашко́джанне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біяпашко́джанне біяпашко́джанні
Р. біяпашко́джання біяпашко́джанняў
Д. біяпашко́джанню біяпашко́джанням
В. біяпашко́джанне біяпашко́джанні
Т. біяпашко́джаннем біяпашко́джаннямі
М. біяпашко́джанні біяпашко́джаннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)