біяпатэ́нцар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. біяпатэ́нцар біяпатэ́нцары
Р. біяпатэ́нцара біяпатэ́нцараў
Д. біяпатэ́нцару біяпатэ́нцарам
В. біяпатэ́нцар біяпатэ́нцары
Т. біяпатэ́нцарам біяпатэ́нцарамі
М. біяпатэ́нцары біяпатэ́нцарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)