недапасава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
недапасава́насць |
Р. |
недапасава́насці |
Д. |
недапасава́насці |
В. |
недапасава́насць |
Т. |
недапасава́насцю |
М. |
недапасава́насці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
недапасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
недапасава́нне |
недапасава́нні |
Р. |
недапасава́ння |
недапасава́нняў |
Д. |
недапасава́нню |
недапасава́нням |
В. |
недапасава́нне |
недапасава́нні |
Т. |
недапасава́ннем |
недапасава́ннямі |
М. |
недапасава́нні |
недапасава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
недапасава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
недапасава́ны |
недапасава́ная |
недапасава́нае |
недапасава́ныя |
Р. |
недапасава́нага |
недапасава́най недапасава́нае |
недапасава́нага |
недапасава́ных |
Д. |
недапасава́наму |
недапасава́най |
недапасава́наму |
недапасава́ным |
В. |
недапасава́ны (неадуш.) недапасава́нага (адуш.) |
недапасава́ную |
недапасава́нае |
недапасава́ныя (неадуш.) недапасава́ных (адуш.) |
Т. |
недапасава́ным |
недапасава́най недапасава́наю |
недапасава́ным |
недапасава́нымі |
М. |
недапасава́ным |
недапасава́най |
недапасава́ным |
недапасава́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
недапасава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
недапасава́ны |
недапасава́ная |
недапасава́нае |
недапасава́ныя |
Р. |
недапасава́нага |
недапасава́най недапасава́нае |
недапасава́нага |
недапасава́ных |
Д. |
недапасава́наму |
недапасава́най |
недапасава́наму |
недапасава́ным |
В. |
недапасава́ны (неадуш.) недапасава́нага (адуш.) |
недапасава́ную |
недапасава́нае |
недапасава́ныя (неадуш.) недапасава́ных (адуш.) |
Т. |
недапасава́ным |
недапасава́най недапасава́наю |
недапасава́ным |
недапасава́нымі |
М. |
недапасава́ным |
недапасава́най |
недапасава́ным |
недапасава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
недапаста́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
недапаста́ўлю |
недапаста́вім |
2-я ас. |
недапаста́віш |
недапаста́віце |
3-я ас. |
недапаста́віць |
недапаста́вяць |
Прошлы час |
м. |
недапаста́віў |
недапаста́вілі |
ж. |
недапаста́віла |
н. |
недапаста́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
недапаста́ў |
недапаста́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
недапаста́віўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
недапаста́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
недапаста́ўка |
недапаста́ўкі |
Р. |
недапаста́ўкі |
недапаста́вак |
Д. |
недапаста́ўцы |
недапаста́ўкам |
В. |
недапаста́ўку |
недапаста́ўкі |
Т. |
недапаста́ўкай недапаста́ўкаю |
недапаста́ўкамі |
М. |
недапаста́ўцы |
недапаста́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
недапаста́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
недапаста́ўлены |
недапаста́ўленая |
недапаста́ўленае |
недапаста́ўленыя |
Р. |
недапаста́ўленага |
недапаста́ўленай недапаста́ўленае |
недапаста́ўленага |
недапаста́ўленых |
Д. |
недапаста́ўленаму |
недапаста́ўленай |
недапаста́ўленаму |
недапаста́ўленым |
В. |
недапаста́ўлены (неадуш.) недапаста́ўленага (адуш.) |
недапаста́ўленую |
недапаста́ўленае |
недапаста́ўленыя (неадуш.) недапаста́ўленых (адуш.) |
Т. |
недапаста́ўленым |
недапаста́ўленай недапаста́ўленаю |
недапаста́ўленым |
недапаста́ўленымі |
М. |
недапаста́ўленым |
недапаста́ўленай |
недапаста́ўленым |
недапаста́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
недапастаўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
недапастаўля́ецца |
недапастаўля́юцца |
Прошлы час |
м. |
недапастаўля́ўся |
недапастаўля́ліся |
ж. |
недапастаўля́лася |
н. |
недапастаўля́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
недапастаўля́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.