недапасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
недапасава́нне | недапасава́нні | |
недапасава́ння | недапасава́нняў | |
недапасава́нню | недапасава́нням | |
недапасава́нне | недапасава́нні | |
недапасава́ннем | недапасава́ннямі | |
недапасава́нні | недапасава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)