гільяцінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гільяцінава́ны |
гільяцінава́ная |
гільяцінава́нае |
гільяцінава́ныя |
| Р. |
гільяцінава́нага |
гільяцінава́най
гільяцінава́нае |
гільяцінава́нага |
гільяцінава́ных |
| Д. |
гільяцінава́наму |
гільяцінава́най |
гільяцінава́наму |
гільяцінава́ным |
| В. |
гільяцінава́ны (неадуш.)
гільяцінава́нага (адуш.) |
гільяцінава́ную |
гільяцінава́нае |
гільяцінава́ныя (неадуш.)
гільяцінава́ных (адуш.) |
| Т. |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́най
гільяцінава́наю |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́нымі |
| М. |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́най |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́ных |
Кароткая форма: гільяцінава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гільяцінава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гільяцінава́ны |
гільяцінава́ная |
гільяцінава́нае |
гільяцінава́ныя |
| Р. |
гільяцінава́нага |
гільяцінава́най
гільяцінава́нае |
гільяцінава́нага |
гільяцінава́ных |
| Д. |
гільяцінава́наму |
гільяцінава́най |
гільяцінава́наму |
гільяцінава́ным |
| В. |
гільяцінава́ны (неадуш.)
гільяцінава́нага (адуш.) |
гільяцінава́ную |
гільяцінава́нае |
гільяцінава́ныя (неадуш.)
гільяцінава́ных (адуш.) |
| Т. |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́най
гільяцінава́наю |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́нымі |
| М. |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́най |
гільяцінава́ным |
гільяцінава́ных |
Кароткая форма: гільяцінава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гільяцінава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
гільяціну́ецца |
гільяціну́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гільяцінава́ўся |
гільяцінава́ліся |
| ж. |
гільяцінава́лася |
| н. |
гільяцінава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
гільяцінава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гільяціну́ю |
гільяціну́ем |
| 2-я ас. |
гільяціну́еш |
гільяціну́еце |
| 3-я ас. |
гільяціну́е |
гільяціну́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гільяцінава́ў |
гільяцінава́лі |
| ж. |
гільяцінава́ла |
| н. |
гільяцінава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
гільяціну́й |
гільяціну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
гільяціну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гільяцінава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гільяціну́ю |
гільяціну́ем |
| 2-я ас. |
гільяціну́еш |
гільяціну́еце |
| 3-я ас. |
гільяціну́е |
гільяціну́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гільяцінава́ў |
гільяцінава́лі |
| ж. |
гільяцінава́ла |
| н. |
гільяцінава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
гільяціну́й |
гільяціну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
гільяцінава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гільяці́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гільяці́нны |
гільяці́нная |
гільяці́ннае |
гільяці́нныя |
| Р. |
гільяці́ннага |
гільяці́ннай
гільяці́ннае |
гільяці́ннага |
гільяці́нных |
| Д. |
гільяці́ннаму |
гільяці́ннай |
гільяці́ннаму |
гільяці́нным |
| В. |
гільяці́нны (неадуш.)
гільяці́ннага (адуш.) |
гільяці́нную |
гільяці́ннае |
гільяці́нныя (неадуш.)
гільяці́нных (адуш.) |
| Т. |
гільяці́нным |
гільяці́ннай
гільяці́ннаю |
гільяці́нным |
гільяці́ннымі |
| М. |
гільяці́нным |
гільяці́ннай |
гільяці́нным |
гільяці́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
гілява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гілява́нне |
| Р. |
гілява́ння |
| Д. |
гілява́нню |
| В. |
гілява́нне |
| Т. |
гілява́ннем |
| М. |
гілява́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гілява́ць
‘імкліва бегаць, ратуючыся ад укусаў насякомых (пра кароў, цялят)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
гілю́е |
гілю́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
гілява́ў |
гілява́лі |
| ж. |
гілява́ла |
| н. |
гілява́ла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
гілю́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
гіля́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гіля́к |
гілякі́ |
| Р. |
гіляка́ |
гіляко́ў |
| Д. |
гіляку́ |
гіляка́м |
| В. |
гіляка́ |
гіляко́ў |
| Т. |
гіляко́м |
гіляка́мі |
| М. |
гіляку́ |
гіляка́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.