вераскну́ць
‘аднакратны да верашчаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вераскну́ |
вераскнё́м |
| 2-я ас. |
вераскне́ш |
вераскняце́ |
| 3-я ас. |
вераскне́ |
вераскну́ць |
| Прошлы час |
| м. |
вераскну́ў |
вераскну́лі |
| ж. |
вераскну́ла |
| н. |
вераскну́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вераскні́ |
вераскні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вераскну́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
вераснё́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вераснё́вы |
вераснё́вая |
вераснё́вае |
вераснё́выя |
| Р. |
вераснё́вага |
вераснё́вай вераснё́вае |
вераснё́вага |
вераснё́вых |
| Д. |
вераснё́ваму |
вераснё́вай |
вераснё́ваму |
вераснё́вым |
| В. |
вераснё́вы (неадуш.) вераснё́вага (адуш.) |
вераснё́вую |
вераснё́вае |
вераснё́выя (неадуш.) вераснё́вых (адуш.) |
| Т. |
вераснё́вым |
вераснё́вай вераснё́ваю |
вераснё́вым |
вераснё́вымі |
| М. |
вераснё́вым |
вераснё́вай |
вераснё́вым |
вераснё́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
вераснё́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
вераснё́ўскі |
вераснё́ўская |
вераснё́ўскае |
вераснё́ўскія |
| Р. |
вераснё́ўскага |
вераснё́ўскай вераснё́ўскае |
вераснё́ўскага |
вераснё́ўскіх |
| Д. |
вераснё́ўскаму |
вераснё́ўскай |
вераснё́ўскаму |
вераснё́ўскім |
| В. |
вераснё́ўскі (неадуш.) вераснё́ўскага (адуш.) |
вераснё́ўскую |
вераснё́ўскае |
вераснё́ўскія (неадуш.) вераснё́ўскіх (адуш.) |
| Т. |
вераснё́ўскім |
вераснё́ўскай вераснё́ўскаю |
вераснё́ўскім |
вераснё́ўскімі |
| М. |
вераснё́ўскім |
вераснё́ўскай |
вераснё́ўскім |
вераснё́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Верасні́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Верасні́ца |
| Р. |
Верасні́цы |
| Д. |
Верасні́цы |
| В. |
Верасні́цу |
| Т. |
Верасні́цай Верасні́цаю |
| М. |
Верасні́цы |
верасо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
верасо́вы |
верасо́вая |
верасо́вае |
верасо́выя |
| Р. |
верасо́вага |
верасо́вай верасо́вае |
верасо́вага |
верасо́вых |
| Д. |
верасо́ваму |
верасо́вай |
верасо́ваму |
верасо́вым |
| В. |
верасо́вы (неадуш.) верасо́вага (адуш.) |
верасо́вую |
верасо́вае |
верасо́выя (неадуш.) верасо́вых (адуш.) |
| Т. |
верасо́вым |
верасо́вай верасо́ваю |
верасо́вым |
верасо́вымі |
| М. |
верасо́вым |
верасо́вай |
верасо́вым |
верасо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
верасо́выя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
верасо́выя |
| Р. |
верасо́вых |
| Д. |
верасо́вым |
| В. |
верасо́выя |
| Т. |
верасо́вымі |
| М. |
верасо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
верасо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
верасо́к |
| Р. |
вераску́ |
| Д. |
вераску́ |
| В. |
верасо́к |
| Т. |
вераско́м |
| М. |
вераску́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.