валю́шны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валю́шны |
валю́шная |
валю́шнае |
валю́шныя |
Р. |
валю́шнага |
валю́шнай валю́шнае |
валю́шнага |
валю́шных |
Д. |
валю́шнаму |
валю́шнай |
валю́шнаму |
валю́шным |
В. |
валю́шны (неадуш.) валю́шнага (адуш.) |
валю́шную |
валю́шнае |
валю́шныя (неадуш.) валю́шных (адуш.) |
Т. |
валю́шным |
валю́шнай валю́шнаю |
валю́шным |
валю́шнымі |
М. |
валю́шным |
валю́шнай |
валю́шным |
валю́шных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валю́шня
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валю́шня |
валю́шні |
Р. |
валю́шні |
валю́шань валю́шняў |
Д. |
валю́шні |
валю́шням |
В. |
валю́шню |
валю́шні |
Т. |
валю́шняй валю́шняю |
валю́шнямі |
М. |
валю́шні |
валю́шнях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Валю́шчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Валю́шчына |
Р. |
Валю́шчына |
Д. |
Валю́шчыну |
В. |
Валю́шчына |
Т. |
Валю́шчынам |
М. |
Валю́шчыне |
валявы́
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
валявы́ |
валява́я |
валяво́е |
валявы́я |
Р. |
валяво́га |
валяво́й валяво́е |
валяво́га |
валявы́х |
Д. |
валяво́му |
валяво́й |
валяво́му |
валявы́м |
В. |
валявы́ (неадуш.) валяво́га (адуш.) |
валяву́ю |
валяво́е |
валявы́я (неадуш.) валявы́х (адуш.) |
Т. |
валявы́м |
валяво́й валяво́ю |
валявы́м |
валявы́мі |
М. |
валявы́м |
валяво́й |
валявы́м |
валявы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
валя́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
валя́нне |
Р. |
валя́ння |
Д. |
валя́нню |
В. |
валя́нне |
Т. |
валя́ннем |
М. |
валя́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
Валянці́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Валянці́н |
Валянці́ны |
Р. |
Валянці́на |
Валянці́наў |
Д. |
Валянці́ну |
Валянці́нам |
В. |
Валянці́на |
Валянці́наў |
Т. |
Валянці́нам |
Валянці́намі |
М. |
Валянці́не |
Валянці́нах |
Валянці́нава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Валянці́нава |
Р. |
Валянці́нава |
Д. |
Валянці́наву |
В. |
Валянці́нава |
Т. |
Валянці́навам |
М. |
Валянці́наве |
валянці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
валянці́нка |
валянці́нкі |
Р. |
валянці́нкі |
валянці́нак |
Д. |
валянці́нцы |
валянці́нкам |
В. |
валянці́нку |
валянці́нкі |
Т. |
валянці́нкай валянці́нкаю |
валянці́нкамі |
М. |
валянці́нцы |
валянці́нках |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.