валю́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. валю́шнік валю́шнікі
Р. валю́шніка валю́шнікаў
Д. валю́шніку валю́шнікам
В. валю́шніка валю́шнікаў
Т. валю́шнікам валю́шнікамі
М. валю́шніку валю́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)