валю́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| валю́шнік | валю́шнікі | |
| валю́шніка | валю́шнікаў | |
| валю́шніку | валю́шнікам | |
| валю́шніка | валю́шнікаў | |
| валю́шнікам | валю́шнікамі | |
| валю́шніку | валю́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)