Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

праўдападо́бна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праўдападо́бна праўдападо́бней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

праўдападо́бнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праўдападо́бнасць
Р. праўдападо́бнасці
Д. праўдападо́бнасці
В. праўдападо́бнасць
Т. праўдападо́бнасцю
М. праўдападо́бнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праўдападо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдападо́бны праўдападо́бная праўдападо́бнае праўдападо́бныя
Р. праўдападо́бнага праўдападо́бнай
праўдападо́бнае		 праўдападо́бнага праўдападо́бных
Д. праўдападо́бнаму праўдападо́бнай праўдападо́бнаму праўдападо́бным
В. праўдападо́бны (неадуш.)
праўдападо́бнага (адуш.)		 праўдападо́бную праўдападо́бнае праўдападо́бныя (неадуш.)
праўдападо́бных (адуш.)
Т. праўдападо́бным праўдападо́бнай
праўдападо́бнаю		 праўдападо́бным праўдападо́бнымі
М. праўдападо́бным праўдападо́бнай праўдападо́бным праўдападо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пра́ўдачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пра́ўдачка пра́ўдачкі
Р. пра́ўдачкі пра́ўдачак
Д. пра́ўдачцы пра́ўдачкам
В. пра́ўдачку пра́ўдачкі
Т. пра́ўдачкай
пра́ўдачкаю		 пра́ўдачкамі
М. пра́ўдачцы пра́ўдачках

Крыніцы: piskunou2012.

праўдашука́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праўдашука́льнік праўдашука́льнікі
Р. праўдашука́льніка праўдашука́льнікаў
Д. праўдашука́льніку праўдашука́льнікам
В. праўдашука́льніка праўдашука́льнікаў
Т. праўдашука́льнікам праўдашука́льнікамі
М. праўдашука́льніку праўдашука́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

праўдашука́льніцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праўдашука́льніцтва
Р. праўдашука́льніцтва
Д. праўдашука́льніцтву
В. праўдашука́льніцтва
Т. праўдашука́льніцтвам
М. праўдашука́льніцтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

праўдзі́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
праўдзі́ва праўдзі́вей -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

праўдзі́васць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. праўдзі́васць
Р. праўдзі́васці
Д. праўдзі́васці
В. праўдзі́васць
Т. праўдзі́васцю
М. праўдзі́васці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праўдзі́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праўдзі́вік праўдзі́вікі
Р. праўдзі́віка праўдзі́вікаў
Д. праўдзі́віку праўдзі́вікам
В. праўдзі́вік праўдзі́вікі
Т. праўдзі́вікам праўдзі́вікамі
М. праўдзі́віку праўдзі́віках

Крыніцы: piskunou2012.

праўдзі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праўдзі́вы праўдзі́вая праўдзі́вае праўдзі́выя
Р. праўдзі́вага праўдзі́вай
праўдзі́вае		 праўдзі́вага праўдзі́вых
Д. праўдзі́ваму праўдзі́вай праўдзі́ваму праўдзі́вым
В. праўдзі́вы (неадуш.)
праўдзі́вага (адуш.)		 праўдзі́вую праўдзі́вае праўдзі́выя (неадуш.)
праўдзі́вых (адуш.)
Т. праўдзі́вым праўдзі́вай
праўдзі́ваю		 праўдзі́вым праўдзі́вымі
М. праўдзі́вым праўдзі́вай праўдзі́вым праўдзі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.