праўдашука́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| праўдашука́льніцтва | |
| праўдашука́льніцтва | |
| праўдашука́льніцтву | |
| праўдашука́льніцтва | |
| праўдашука́льніцтвам | |
| праўдашука́льніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)