праўдзі́вік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праўдзі́вік праўдзі́вікі
Р. праўдзі́віка праўдзі́вікаў
Д. праўдзі́віку праўдзі́вікам
В. праўдзі́вік праўдзі́вікі
Т. праўдзі́вікам праўдзі́вікамі
М. праўдзі́віку праўдзі́віках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)