праўдашука́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. праўдашука́льнік праўдашука́льнікі
Р. праўдашука́льніка праўдашука́льнікаў
Д. праўдашука́льніку праўдашука́льнікам
В. праўдашука́льніка праўдашука́льнікаў
Т. праўдашука́льнікам праўдашука́льнікамі
М. праўдашука́льніку праўдашука́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)