Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя

лю́фтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́фтавы лю́фтавая лю́фтавае лю́фтавыя
Р. лю́фтавага лю́фтавай
лю́фтавае		 лю́фтавага лю́фтавых
Д. лю́фтаваму лю́фтавай лю́фтаваму лю́фтавым
В. лю́фтавы (неадуш.)
лю́фтавага (адуш.)		 лю́фтавую лю́фтавае лю́фтавыя (неадуш.)
лю́фтавых (адуш.)
Т. лю́фтавым лю́фтавай
лю́фтаваю		 лю́фтавым лю́фтавымі
М. лю́фтавым лю́фтавай лю́фтавым лю́фтавых

Крыніцы: piskunou2012.

люфто́мер

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. люфто́мер люфто́меры
Р. люфто́мера люфто́мераў
Д. люфто́меру люфто́мерам
В. люфто́мер люфто́меры
Т. люфто́мерам люфто́мерамі
М. люфто́меры люфто́мерах

Крыніцы: piskunou2012.

лю́хта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лю́хта лю́хты
Р. лю́хты лю́хтаў
лю́хт
Д. лю́хце лю́хтам
В. лю́хту лю́хты
Т. лю́хтай
лю́хтаю		 лю́хтамі
М. лю́хце лю́хтах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

люце́йшы

прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люце́йшы люце́йшая люце́йшае люце́йшыя
Р. люце́йшага люце́йшай
люце́йшае		 люце́йшага люце́йшых
Д. люце́йшаму люце́йшай люце́йшаму люце́йшым
В. люце́йшы (неадуш.)
люце́йшага (адуш.)		 люце́йшую люце́йшае люце́йшыя (неадуш.)
люце́йшых (адуш.)
Т. люце́йшым люце́йшай
люце́йшаю		 люце́йшым люце́йшымі
М. люце́йшым люце́йшай люце́йшым люце́йшых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Лю́цец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́цец
Р. Лю́тца
Д. Лю́тцу
В. Лю́цец
Т. Лю́тцам
М. Лю́тцы

люце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. люце́ю люце́ем
2-я ас. люце́еш люце́еце
3-я ас. люце́е люце́юць
Прошлы час
м. люце́ў люце́лі
ж. люце́ла
н. люце́ла
Загадны лад
2-я ас. люце́й люце́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час люце́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Лю́ці

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лю́ці
Р. Лю́цяў
Д. Лю́цям
В. Лю́ці
Т. Лю́цямі
М. Лю́цях

лю́цік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лю́цік лю́цікі
Р. лю́ціка лю́цікаў
Д. лю́ціку лю́цікам
В. лю́цік лю́цікі
Т. лю́цікам лю́цікамі
М. лю́ціку лю́ціках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лю́цікавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́цікавы лю́цікавая лю́цікавае лю́цікавыя
Р. лю́цікавага лю́цікавай
лю́цікавае		 лю́цікавага лю́цікавых
Д. лю́цікаваму лю́цікавай лю́цікаваму лю́цікавым
В. лю́цікавы (неадуш.)
лю́цікавага (адуш.)		 лю́цікавую лю́цікавае лю́цікавыя (неадуш.)
лю́цікавых (адуш.)
Т. лю́цікавым лю́цікавай
лю́цікаваю		 лю́цікавым лю́цікавымі
М. лю́цікавым лю́цікавай лю́цікавым лю́цікавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Лю́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́ціна
Р. Лю́ціна
Д. Лю́ціну
В. Лю́ціна
Т. Лю́цінам
М. Лю́ціне