Лю́цец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лю́цец
Р. Лю́тца
Д. Лю́тцу
В. Лю́цец
Т. Лю́тцам
М. Лю́тцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)