лю́хта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| лю́хта | лю́хты | |
| лю́хты | лю́хтаў лю́хт |
|
| лю́хце | лю́хтам | |
| лю́хту | лю́хты | |
| лю́хтай лю́хтаю |
лю́хтамі | |
| лю́хце | лю́хтах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)