лю́цік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
лю́цік | лю́цікі | |
лю́ціка | лю́цікаў | |
лю́ціку | лю́цікам | |
лю́цік | лю́цікі | |
лю́цікам | лю́цікамі | |
лю́ціку | лю́ціках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)