тэлу́равы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэлу́равы |
тэлу́равая |
тэлу́равае |
тэлу́равыя |
| Р. |
тэлу́равага |
тэлу́равай тэлу́равае |
тэлу́равага |
тэлу́равых |
| Д. |
тэлу́раваму |
тэлу́равай |
тэлу́раваму |
тэлу́равым |
| В. |
тэлу́равы (неадуш.) тэлу́равага (адуш.) |
тэлу́равую |
тэлу́равае |
тэлу́равыя (неадуш.) тэлу́равых (адуш.) |
| Т. |
тэлу́равым |
тэлу́равай тэлу́раваю |
тэлу́равым |
тэлу́равымі |
| М. |
тэлу́равым |
тэлу́равай |
тэлу́равым |
тэлу́равых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
тэлуры́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэлуры́д |
тэлуры́ды |
| Р. |
тэлуры́ду |
тэлуры́даў |
| Д. |
тэлуры́ду |
тэлуры́дам |
| В. |
тэлуры́д |
тэлуры́ды |
| Т. |
тэлуры́дам |
тэлуры́дамі |
| М. |
тэлуры́дзе |
тэлуры́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
тэлу́рый
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тэлу́рый |
тэлу́рыі |
| Р. |
тэлу́рыя |
тэлу́рыяў |
| Д. |
тэлу́рыю |
тэлу́рыям |
| В. |
тэлу́рый |
тэлу́рыі |
| Т. |
тэлу́рыем |
тэлу́рыямі |
| М. |
тэлу́рыі |
тэлу́рыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тэлуры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэлуры́чны |
тэлуры́чная |
тэлуры́чнае |
тэлуры́чныя |
| Р. |
тэлуры́чнага |
тэлуры́чнай тэлуры́чнае |
тэлуры́чнага |
тэлуры́чных |
| Д. |
тэлуры́чнаму |
тэлуры́чнай |
тэлуры́чнаму |
тэлуры́чным |
| В. |
тэлуры́чны (неадуш.) тэлуры́чнага (адуш.) |
тэлуры́чную |
тэлуры́чнае |
тэлуры́чныя (неадуш.) тэлуры́чных (адуш.) |
| Т. |
тэлуры́чным |
тэлуры́чнай тэлуры́чнаю |
тэлуры́чным |
тэлуры́чнымі |
| М. |
тэлуры́чным |
тэлуры́чнай |
тэлуры́чным |
тэлуры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Тэ́лькаўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Тэ́лькаўшчына |
| Р. |
Тэ́лькаўшчыны |
| Д. |
Тэ́лькаўшчыне |
| В. |
Тэ́лькаўшчыну |
| Т. |
Тэ́лькаўшчынай Тэ́лькаўшчынаю |
| М. |
Тэ́лькаўшчыне |
Тэ́льман
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Тэ́льман |
| Р. |
Тэ́льмана |
| Д. |
Тэ́льману |
| В. |
Тэ́льман |
| Т. |
Тэ́льманам |
| М. |
Тэ́льмане |
Тэ́льмы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Тэ́льмы |
| Р. |
Тэ́льмаў |
| Д. |
Тэ́льмам |
| В. |
Тэ́льмы |
| Т. |
Тэ́льмамі |
| М. |
Тэ́льмах |