альбара́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбара́да |
альбара́ды |
Р. |
альбара́ды |
альбара́д |
Д. |
альбара́дзе |
альбара́дам |
В. |
альбара́ду |
альбара́ды |
Т. |
альбара́дай альбара́даю |
альбара́дамі |
М. |
альбара́дзе |
альбара́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Альбасэ́тэ
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
Альбасэ́тэ |
Р. |
Альбасэ́тэ |
Д. |
Альбасэ́тэ |
В. |
Альбасэ́тэ |
Т. |
Альбасэ́тэ |
М. |
Альбасэ́тэ |
альбатро́с
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбатро́с |
альбатро́сы |
Р. |
альбатро́са |
альбатро́саў |
Д. |
альбатро́су |
альбатро́сам |
В. |
альбатро́са |
альбатро́саў |
Т. |
альбатро́сам |
альбатро́самі |
М. |
альбатро́се |
альбатро́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
альбе́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбе́да |
альбе́да |
Р. |
альбе́да |
альбе́да |
Д. |
альбе́да |
альбе́да |
В. |
альбе́да |
альбе́да |
Т. |
альбе́да |
альбе́да |
М. |
альбе́да |
альбе́да |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
альбедо́метр
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
альбедо́метр |
альбедо́метры |
Р. |
альбедо́метра |
альбедо́метраў |
Д. |
альбедо́метру |
альбедо́метрам |
В. |
альбедо́метр |
альбедо́метры |
Т. |
альбедо́метрам |
альбедо́метрамі |
М. |
альбедо́метры |
альбедо́метрах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Альбе́наўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Альбе́наўка |
Р. |
Альбе́наўкі |
Д. |
Альбе́наўцы |
В. |
Альбе́наўку |
Т. |
Альбе́наўкай Альбе́наўкаю |
М. |
Альбе́наўцы |
Альбе́рт
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
Альбе́рт |
Альбе́рты |
Р. |
Альбе́рта |
Альбе́ртаў |
Д. |
Альбе́рту |
Альбе́ртам |
В. |
Альбе́рта |
Альбе́ртаў |
Т. |
Альбе́ртам |
Альбе́ртамі |
М. |
Альбе́рце |
Альбе́ртах |
Альбе́рта
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
Н. |
Альбе́рта |
Альбе́рта |
Р. |
Альбе́рта |
Альбе́рта |
Д. |
Альбе́рта |
Альбе́рта |
В. |
Альбе́рта |
Альбе́рта |
Т. |
Альбе́рта |
Альбе́рта |
М. |
Альбе́рта |
Альбе́рта |
Альбе́рта
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Альбе́рта |
Р. |
Альбе́рты |
Д. |
Альбе́рце |
В. |
Альбе́рту |
Т. |
Альбе́ртай Альбе́ртаю |
М. |
Альбе́рце |