Verbum

анлайнавы слоўнік

шпурля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпурну́ты

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шпурну́ты	шпурну́тая	шпурну́тае	шпурну́тыя
Р.	шпурну́тага	шпурну́тай шпурну́тае	шпурну́тага	шпурну́тых
Д.	шпурну́таму	шпурну́тай	шпурну́таму	шпурну́тым
В.	шпурну́ты (неадуш.) шпурну́тага (адуш.)	шпурну́тую	шпурну́тае	шпурну́тыя (неадуш.) шпурну́тых (адуш.)
Т.	шпурну́тым	шпурну́тай шпурну́таю	шпурну́тым	шпурну́тымі
М.	шпурну́тым	шпурну́тай	шпурну́тым	шпурну́тых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

шпурну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	шпурну́ты	шпурну́тая	шпурну́тае	шпурну́тыя
Р.	шпурну́тага	шпурну́тай шпурну́тае	шпурну́тага	шпурну́тых
Д.	шпурну́таму	шпурну́тай	шпурну́таму	шпурну́тым
В.	шпурну́ты (неадуш.) шпурну́тага (адуш.)	шпурну́тую	шпурну́тае	шпурну́тыя (неадуш.) шпурну́тых (адуш.)
Т.	шпурну́тым	шпурну́тай шпурну́таю	шпурну́тым	шпурну́тымі
М.	шпурну́тым	шпурну́тай	шпурну́тым	шпурну́тых

Кароткая форма: шпурну́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

шпурну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шпурхну́ць

‘рэзка кінуць што-небудзь і чым-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Шпуры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы