Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклмнопртухчыэ-
абвгдійклмнпрстўфхцш

шаўро́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. шаўро́ шаўро́
Р. шаўро́ шаўро́
Д. шаўро́ шаўро́
В. шаўро́ шаўро́
Т. шаўро́ шаўро́
М. шаўро́ шаўро́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Шаўро́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Шаўро́ва
Р. Шаўро́ва
Д. Шаўро́ву
В. Шаўро́ва
Т. Шаўро́вам
М. Шаўро́ве

шаўро́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўро́вы шаўро́вая шаўро́вае шаўро́выя
Р. шаўро́вага шаўро́вай
шаўро́вае		 шаўро́вага шаўро́вых
Д. шаўро́ваму шаўро́вай шаўро́ваму шаўро́вым
В. шаўро́вы (неадуш.)
шаўро́вага (адуш.)		 шаўро́вую шаўро́вае шаўро́выя (неадуш.)
шаўро́вых (адуш.)
Т. шаўро́вым шаўро́вай
шаўро́ваю		 шаўро́вым шаўро́вымі
М. шаўро́вым шаўро́вай шаўро́вым шаўро́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаўро́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шаўро́н шаўро́ны
Р. шаўро́на шаўро́наў
Д. шаўро́ну шаўро́нам
В. шаўро́н шаўро́ны
Т. шаўро́нам шаўро́намі
М. шаўро́не шаўро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

шаўро́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўро́навы шаўро́навая шаўро́навае шаўро́навыя
Р. шаўро́навага шаўро́навай
шаўро́навае		 шаўро́навага шаўро́навых
Д. шаўро́наваму шаўро́навай шаўро́наваму шаўро́навым
В. шаўро́навы (неадуш.) шаўро́навую шаўро́навае шаўро́навыя (неадуш.)
Т. шаўро́навым шаўро́навай
шаўро́наваю		 шаўро́навым шаўро́навымі
М. шаўро́навым шаўро́навай шаўро́навым шаўро́навых

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

шаўро́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўро́нны шаўро́нная шаўро́ннае шаўро́нныя
Р. шаўро́ннага шаўро́ннай
шаўро́ннае		 шаўро́ннага шаўро́нных
Д. шаўро́ннаму шаўро́ннай шаўро́ннаму шаўро́нным
В. шаўро́нны (неадуш.)
шаўро́ннага (адуш.)		 шаўро́нную шаўро́ннае шаўро́нныя (неадуш.)
шаўро́нных (адуш.)
Т. шаўро́нным шаўро́ннай
шаўро́ннаю		 шаўро́нным шаўро́ннымі
М. шаўро́нным шаўро́ннай шаўро́нным шаўро́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Шаўры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шаўры́
Р. Шаўро́ў
Д. Шаўра́м
В. Шаўры́
Т. Шаўра́мі
М. Шаўра́х

шаўрэ́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шаўрэ́т
Р. шаўрэ́ту
Д. шаўрэ́ту
В. шаўрэ́т
Т. шаўрэ́там
М. шаўрэ́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

шаўрэ́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шаўрэ́тавы шаўрэ́тавая шаўрэ́тавае шаўрэ́тавыя
Р. шаўрэ́тавага шаўрэ́тавай
шаўрэ́тавае		 шаўрэ́тавага шаўрэ́тавых
Д. шаўрэ́таваму шаўрэ́тавай шаўрэ́таваму шаўрэ́тавым
В. шаўрэ́тавы (неадуш.)
шаўрэ́тавага (адуш.)		 шаўрэ́тавую шаўрэ́тавае шаўрэ́тавыя (неадуш.)
шаўрэ́тавых (адуш.)
Т. шаўрэ́тавым шаўрэ́тавай
шаўрэ́таваю		 шаўрэ́тавым шаўрэ́тавымі
М. шаўрэ́тавым шаўрэ́тавай шаўрэ́тавым шаўрэ́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

шаўцава́ць

‘быць шаўцом’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. шаўцу́ю шаўцу́ем
2-я ас. шаўцу́еш шаўцу́еце
3-я ас. шаўцу́е шаўцу́юць
Прошлы час
м. шаўцава́ў шаўцава́лі
ж. шаўцава́ла
н. шаўцава́ла
Загадны лад
2-я ас. шаўцу́й шаўцу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час шаўцу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.