Ша́нтараўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ша́нтараўшчына | |
| Ша́нтараўшчыны | |
| Ша́нтараўшчыне | |
| Ша́нтараўшчыну | |
| Ша́нтараўшчынай Ша́нтараўшчынаю |
|
| Ша́нтараўшчыне |
Ша́нтараўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ша́нтараўшчына | |
| Ша́нтараўшчыны | |
| Ша́нтараўшчыне | |
| Ша́нтараўшчыну | |
| Ша́нтараўшчынай Ша́нтараўшчынаю |
|
| Ша́нтараўшчыне |
Шантаро́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Шантаро́ўшчына | |
| Шантаро́ўшчыны | |
| Шантаро́ўшчыне | |
| Шантаро́ўшчыну | |
| Шантаро́ўшчынай Шантаро́ўшчынаю |
|
| Шантаро́ўшчыне |
Ша́нтары
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ша́нтары | |
| Ша́нтараў | |
| Ша́нтарам | |
| Ша́нтары | |
| Ша́нтарамі | |
| Ша́нтарах |
шантрапа́
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| шантрапа́ | |
| шантрапы́ | |
| шантрапе́ | |
| шантрапу́ | |
| шантрапо́й шантрапо́ю |
|
| шантрапе́ |
Крыніцы:
Ша́нтырава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| Ша́нтырава | |
| Ша́нтырава | |
| Ша́нтыраву | |
| Ша́нтырава | |
| Ша́нтыравам | |
| Ша́нтыраве |
Шанха́й
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Шанха́й | |
| Шанха́я | |
| Шанха́ю | |
| Шанха́й | |
| Шанха́ем | |
| Шанха́і |
шанха́йскі
прыметнік, адносны
| шанха́йскі | шанха́йская | шанха́йскае | шанха́йскія | |
| шанха́йскага | шанха́йскай шанха́йскае |
шанха́йскага | шанха́йскіх | |
| шанха́йскаму | шанха́йскай | шанха́йскаму | шанха́йскім | |
| шанха́йскі ( шанха́йскага ( |
шанха́йскую | шанха́йскае | шанха́йскія ( шанха́йскіх ( |
|
| шанха́йскім | шанха́йскай шанха́йскаю |
шанха́йскім | шанха́йскімі | |
| шанха́йскім | шанха́йскай | шанха́йскім | шанха́йскіх | |
Крыніцы:
ша́нц
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ша́нц | ша́нцы | |
| ша́нцу | ша́нцаў | |
| ша́нцу | ша́нцам | |
| ша́нц | ша́нцы | |
| ша́нцам | ша́нцамі | |
| ша́нцы | ша́нцах |
Крыніцы:
шанцава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| шанцава́нне | |
| шанцава́ння | |
| шанцава́нню | |
| шанцава́нне | |
| шанцава́ннем | |
| шанцава́нні |
Крыніцы:
шанцава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| шанцу́е | - | |
| Прошлы час | ||
| - | - | |
| шанцава́ла | ||
| шанцава́ла | ||
Крыніцы: