шанцава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. шанцава́нне
Р. шанцава́ння
Д. шанцава́нню
В. шанцава́нне
Т. шанцава́ннем
М. шанцава́нні

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)