церассядзё́лкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
церассядзё́лкавы |
церассядзё́лкавая |
церассядзё́лкавае |
церассядзё́лкавыя |
Р. |
церассядзё́лкавага |
церассядзё́лкавай церассядзё́лкавае |
церассядзё́лкавага |
церассядзё́лкавых |
Д. |
церассядзё́лкаваму |
церассядзё́лкавай |
церассядзё́лкаваму |
церассядзё́лкавым |
В. |
церассядзё́лкавы (неадуш.) церассядзё́лкавага (адуш.) |
церассядзё́лкавую |
церассядзё́лкавае |
церассядзё́лкавыя (неадуш.) церассядзё́лкавых (адуш.) |
Т. |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавай церассядзё́лкаваю |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавымі |
М. |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавай |
церассядзё́лкавым |
церассядзё́лкавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
церассядзё́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
церассядзё́льнік |
церассядзё́льнікі |
Р. |
церассядзё́льніка |
церассядзё́льнікаў |
Д. |
церассядзё́льніку |
церассядзё́льнікам |
В. |
церассядзё́льнік |
церассядзё́льнікі |
Т. |
церассядзё́льнікам |
церассядзё́льнікамі |
М. |
церассядзё́льніку |
церассядзё́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Церахаві́чы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Церахаві́чы |
Р. |
Церахаві́ч Церахаві́чаў |
Д. |
Церахаві́чам |
В. |
Церахаві́чы |
Т. |
Церахаві́чамі |
М. |
Церахаві́чах |
Церахі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Церахі́ |
Р. |
Церахо́ў |
Д. |
Цераха́м |
В. |
Церахі́ |
Т. |
Цераха́мі |
М. |
Цераха́х |
Церахо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Церахо́ва |
Р. |
Церахо́ва |
Д. |
Церахо́ву |
В. |
Церахо́ва |
Т. |
Церахо́вам |
М. |
Церахо́ве |
Церахо́ўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Церахо́ўка |
Р. |
Церахо́ўкі |
Д. |
Церахо́ўцы |
В. |
Церахо́ўку |
Т. |
Церахо́ўкай Церахо́ўкаю |
М. |
Церахо́ўцы |
церахо́ўскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
церахо́ўскі |
церахо́ўская |
церахо́ўскае |
церахо́ўскія |
Р. |
церахо́ўскага |
церахо́ўскай церахо́ўскае |
церахо́ўскага |
церахо́ўскіх |
Д. |
церахо́ўскаму |
церахо́ўскай |
церахо́ўскаму |
церахо́ўскім |
В. |
церахо́ўскі (неадуш.) церахо́ўскага (адуш.) |
церахо́ўскую |
церахо́ўскае |
церахо́ўскія (неадуш.) церахо́ўскіх (адуш.) |
Т. |
церахо́ўскім |
церахо́ўскай церахо́ўскаю |
церахо́ўскім |
церахо́ўскімі |
М. |
церахо́ўскім |
церахо́ўскай |
церахо́ўскім |
церахо́ўскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Цербяшо́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Цербяшо́ва |
Р. |
Цербяшо́ва |
Д. |
Цербяшо́ву |
В. |
Цербяшо́ва |
Т. |
Цербяшо́вам |
М. |
Цербяшо́ве |
Церлюкі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Церлюкі́ |
Р. |
Церлюко́ў |
Д. |
Церлюка́м |
В. |
Церлюкі́ |
Т. |
Церлюка́мі |
М. |
Церлюка́х |
цернаслі́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
цернаслі́ва |
цернаслі́вы |
Р. |
цернаслі́вы |
цернаслі́ў |
Д. |
цернаслі́ве |
цернаслі́вам |
В. |
цернаслі́ву |
цернаслі́вы |
Т. |
цернаслі́вай цернаслі́ваю |
цернаслі́вамі |
М. |
цернаслі́ве |
цернаслі́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.