Verbum

анлайнавы слоўнік

Целяшо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

целяшо́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	целяшо́ўскі	целяшо́ўская	целяшо́ўскае	целяшо́ўскія
Р.	целяшо́ўскага	целяшо́ўскай целяшо́ўскае	целяшо́ўскага	целяшо́ўскіх
Д.	целяшо́ўскаму	целяшо́ўскай	целяшо́ўскаму	целяшо́ўскім
В.	целяшо́ўскі (неадуш.) целяшо́ўскага (адуш.)	целяшо́ўскую	целяшо́ўскае	целяшо́ўскія (неадуш.) целяшо́ўскіх (адуш.)
Т.	целяшо́ўскім	целяшо́ўскай целяшо́ўскаю	целяшо́ўскім	целяшо́ўскімі
М.	целяшо́ўскім	целяшо́ўскай	целяшо́ўскім	целяшо́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Целяшо́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Целяшо́ўшчына
Р.	Целяшо́ўшчыны
Д.	Целяшо́ўшчыне
В.	Целяшо́ўшчыну
Т.	Целяшо́ўшчынай Целяшо́ўшчынаю
М.	Целяшо́ўшчыне

Целяшы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Целяшэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы