Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Цве́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

цвё́рда

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
цвё́рда	цвярдзе́й	найцвярдзе́й

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Цвё́рдава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

цвёрдаваласі́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цвёрдаваласі́сты	цвёрдаваласі́стая	цвёрдаваласі́стае	цвёрдаваласі́стыя
Р.	цвёрдаваласі́стага	цвёрдаваласі́стай цвёрдаваласі́стае	цвёрдаваласі́стага	цвёрдаваласі́стых
Д.	цвёрдаваласі́стаму	цвёрдаваласі́стай	цвёрдаваласі́стаму	цвёрдаваласі́стым
В.	цвёрдаваласі́сты (неадуш.) цвёрдаваласі́стага (адуш.)	цвёрдаваласі́стую	цвёрдаваласі́стае	цвёрдаваласі́стыя (неадуш.) цвёрдаваласі́стых (адуш.)
Т.	цвёрдаваласі́стым	цвёрдаваласі́стай цвёрдаваласі́стаю	цвёрдаваласі́стым	цвёрдаваласі́стымі
М.	цвёрдаваласі́стым	цвёрдаваласі́стай	цвёрдаваласі́стым	цвёрдаваласі́стых

Крыніцы: piskunou2012.

цвёрдагало́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цвёрдагало́вы	цвёрдагало́вая	цвёрдагало́вае	цвёрдагало́выя
Р.	цвёрдагало́вага	цвёрдагало́вай цвёрдагало́вае	цвёрдагало́вага	цвёрдагало́вых
Д.	цвёрдагало́ваму	цвёрдагало́вай	цвёрдагало́ваму	цвёрдагало́вым
В.	цвёрдагало́вы (неадуш.) цвёрдагало́вага (адуш.)	цвёрдагало́вую	цвёрдагало́вае	цвёрдагало́выя (неадуш.) цвёрдагало́вых (адуш.)
Т.	цвёрдагало́вым	цвёрдагало́вай цвёрдагало́ваю	цвёрдагало́вым	цвёрдагало́вымі
М.	цвёрдагало́вым	цвёрдагало́вай	цвёрдагало́вым	цвёрдагало́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

цвёрдакаме́нна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
цвёрдакаме́нна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

цвёрдакаме́нны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цвёрдакаме́нны	цвёрдакаме́нная	цвёрдакаме́ннае	цвёрдакаме́нныя
Р.	цвёрдакаме́ннага	цвёрдакаме́ннай цвёрдакаме́ннае	цвёрдакаме́ннага	цвёрдакаме́нных
Д.	цвёрдакаме́ннаму	цвёрдакаме́ннай	цвёрдакаме́ннаму	цвёрдакаме́нным
В.	цвёрдакаме́нны (неадуш.) цвёрдакаме́ннага (адуш.)	цвёрдакаме́нную	цвёрдакаме́ннае	цвёрдакаме́нныя (неадуш.) цвёрдакаме́нных (адуш.)
Т.	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́ннай цвёрдакаме́ннаю	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́ннымі
М.	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́ннай	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвёрдакаме́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цвёрдакаме́нны	цвёрдакаме́нная	цвёрдакаме́ннае	цвёрдакаме́нныя
Р.	цвёрдакаме́ннага	цвёрдакаме́ннай цвёрдакаме́ннае	цвёрдакаме́ннага	цвёрдакаме́нных
Д.	цвёрдакаме́ннаму	цвёрдакаме́ннай	цвёрдакаме́ннаму	цвёрдакаме́нным
В.	цвёрдакаме́нны (неадуш.) цвёрдакаме́ннага (адуш.)	цвёрдакаме́нную	цвёрдакаме́ннае	цвёрдакаме́нныя (неадуш.) цвёрдакаме́нных (адуш.)
Т.	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́ннай цвёрдакаме́ннаю	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́ннымі
М.	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́ннай	цвёрдакаме́нным	цвёрдакаме́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цвёрдаліставы́

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	цвёрдаліставы́	цвёрдалістава́я	цвёрдаліставо́е	цвёрдаліставы́я
Р.	цвёрдаліставо́га	цвёрдаліставо́й цвёрдаліставо́е	цвёрдаліставо́га	цвёрдаліставы́х
Д.	цвёрдаліставо́му	цвёрдаліставо́й	цвёрдаліставо́му	цвёрдаліставы́м
В.	цвёрдаліставы́ (неадуш.) цвёрдаліставо́га (адуш.)	цвёрдаліставу́ю	цвёрдаліставо́е	цвёрдаліставы́я (неадуш.) цвёрдаліставы́х (адуш.)
Т.	цвёрдаліставы́м	цвёрдаліставо́й цвёрдаліставо́ю	цвёрдаліставы́м	цвёрдаліставы́мі
М.	цвёрдаліставы́м	цвёрдаліставо́й	цвёрдаліставы́м	цвёрдаліставы́х

Крыніцы: piskunou2012.

цвёрдалускава́тыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: sbm2012.

Verbum