цвёрдалускава́тыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. цвёрдалускава́тыя
Р. цвёрдалускава́тых
Д. цвёрдалускава́тым
В. цвёрдалускава́тых
Т. цвёрдалускава́тымі
М. цвёрдалускава́тых

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)