узлё́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узлё́тны |
узлё́тная |
узлё́тнае |
узлё́тныя |
Р. |
узлё́тнага |
узлё́тнай узлё́тнае |
узлё́тнага |
узлё́тных |
Д. |
узлё́тнаму |
узлё́тнай |
узлё́тнаму |
узлё́тным |
В. |
узлё́тны (неадуш.) узлё́тнага (адуш.) |
узлё́тную |
узлё́тнае |
узлё́тныя (неадуш.) узлё́тных (адуш.) |
Т. |
узлё́тным |
узлё́тнай узлё́тнаю |
узлё́тным |
узлё́тнымі |
М. |
узлё́тным |
узлё́тнай |
узлё́тным |
узлё́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узліва́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
узліва́нне |
Р. |
узліва́ння |
Д. |
узліва́нню |
В. |
узліва́нне |
Т. |
узліва́ннем |
М. |
узліва́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узліва́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узліва́ецца |
узліва́юцца |
Прошлы час |
м. |
узліва́ўся |
узліва́ліся |
ж. |
узліва́лася |
н. |
узліва́лася |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узліва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узліва́ю |
узліва́ем |
2-я ас. |
узліва́еш |
узліва́еце |
3-я ас. |
узліва́е |
узліва́юць |
Прошлы час |
м. |
узліва́ў |
узліва́лі |
ж. |
узліва́ла |
н. |
узліва́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
узліва́й |
узліва́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
узліва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узлі́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узлі́ты |
узлі́тая |
узлі́тае |
узлі́тыя |
Р. |
узлі́тага |
узлі́тай узлі́тае |
узлі́тага |
узлі́тых |
Д. |
узлі́таму |
узлі́тай |
узлі́таму |
узлі́тым |
В. |
узлі́ты (неадуш.) узлі́тага (адуш.) |
узлі́тую |
узлі́тае |
узлі́тыя (неадуш.) узлі́тых (адуш.) |
Т. |
узлі́тым |
узлі́тай узлі́таю |
узлі́тым |
узлі́тымі |
М. |
узлі́тым |
узлі́тай |
узлі́тым |
узлі́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узлі́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
узлі́ты |
узлі́тая |
узлі́тае |
узлі́тыя |
Р. |
узлі́тага |
узлі́тай узлі́тае |
узлі́тага |
узлі́тых |
Д. |
узлі́таму |
узлі́тай |
узлі́таму |
узлі́тым |
В. |
узлі́ты (неадуш.) узлі́тага (адуш.) |
узлі́тую |
узлі́тае |
узлі́тыя (неадуш.) узлі́тых (адуш.) |
Т. |
узлі́тым |
узлі́тай узлі́таю |
узлі́тым |
узлі́тымі |
М. |
узлі́тым |
узлі́тай |
узлі́тым |
узлі́тых |
Кароткая форма: узлі́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узліхама́ніць
‘прывесці каго-небудзь, што-небудзь у стан ліхаманкі; прыйсці ў стан ліхаманкі’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
узліхама́ніць |
- |
Прошлы час |
м. |
- |
- |
ж. |
- |
н. |
узліхама́ніла |
Крыніцы:
piskunou2012.
узлі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
узалью́ узлію́ |
узальё́м узліё́м |
2-я ас. |
узалье́ш узліе́ш |
узальяце́ узліяце́ |
3-я ас. |
узалье́ узліе́ |
узалью́ць узлію́ць |
Прошлы час |
м. |
узлі́ў |
узлілі́ |
ж. |
узліла́ |
н. |
узліло́ |
Загадны лад |
2-я ас. |
узлі́ |
узлі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
узлі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узло́бак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
узло́бак |
узло́бкі |
Р. |
узло́бка |
узло́бкаў |
Д. |
узло́бку |
узло́бкам |
В. |
узло́бак |
узло́бкі |
Т. |
узло́бкам |
узло́бкамі |
М. |
узло́бку |
узло́бках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Узло́гі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Узло́гі |
Р. |
Узло́г Узло́гаў |
Д. |
Узло́гам |
В. |
Узло́гі |
Т. |
Узло́гамі |
М. |
Узло́гах |