Verbum

анлайнавы слоўнік

тэ́нтавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	тэ́нтавы	тэ́нтавая	тэ́нтавае	тэ́нтавыя
Р.	тэ́нтавага	тэ́нтавай тэ́нтавае	тэ́нтавага	тэ́нтавых
Д.	тэ́нтаваму	тэ́нтавай	тэ́нтаваму	тэ́нтавым
В.	тэ́нтавы (неадуш.) тэ́нтавага (адуш.)	тэ́нтавую	тэ́нтавае	тэ́нтавыя (неадуш.) тэ́нтавых (адуш.)
Т.	тэ́нтавым	тэ́нтавай тэ́нтаваю	тэ́нтавым	тэ́нтавымі
М.	тэ́нтавым	тэ́нтавай	тэ́нтавым	тэ́нтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

тэнэры́ф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Тэнэры́фэ

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны

тэнэрэ́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.