Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сабалянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. сабалянё́ сабаляня́ты
Р. сабаляня́ці сабаляня́т
Д. сабаляня́ці сабаляня́там
В. сабалянё́ сабаляня́т
Т. сабалянё́м сабаляня́тамі
М. сабаляня́ці сабаляня́тах

Іншыя варыянты: сабаляня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Сабаля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Сабаля́ны
Р. Сабаля́н
Сабаля́наў
Д. Сабаля́нам
В. Сабаля́ны
Т. Сабаля́намі
М. Сабаля́нах

сабаляня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. сабаляня́ сабаляня́ты
Р. сабаляня́ці сабаляня́т
Д. сабаляня́ці сабаляня́там
В. сабаляня́ сабаляня́т
Т. сабалянё́м сабаляня́тамі
М. сабаляня́ці сабаляня́тах

Іншыя варыянты: сабалянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

сабаля́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сабаля́тнік сабаля́тнікі
Р. сабаля́тніка сабаля́тнікаў
Д. сабаля́тніку сабаля́тнікам
В. сабаля́тніка сабаля́тнікаў
Т. сабаля́тнікам сабаля́тнікамі
М. сабаля́тніку сабаля́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

саба́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. саба́н саба́ны
Р. саба́на саба́наў
Д. саба́ну саба́нам
В. саба́н саба́ны
Т. саба́нам саба́намі
М. саба́не саба́нах

Крыніцы: piskunou2012.

сабанту́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабанту́й
Р. сабанту́я
Д. сабанту́ю
В. сабанту́й
Т. сабанту́ем
М. сабанту́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сабанту́йчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сабанту́йчык сабанту́йчыкі
Р. сабанту́йчыку сабанту́йчыкаў
Д. сабанту́йчыку сабанту́йчыкам
В. сабанту́йчык сабанту́йчыкі
Т. сабанту́йчыкам сабанту́йчыкамі
М. сабанту́йчыку сабанту́йчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Са́бары

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Са́бары
Р. Са́бар
Са́бараў
Д. Са́барам
В. Са́бары
Т. Са́барамі
М. Са́барах

сабатава́на

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
сабатава́на - -

сабатава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. сабатава́нне
Р. сабатава́ння
Д. сабатава́нню
В. сабатава́нне
Т. сабатава́ннем
М. сабатава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.