сабатава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сабатава́нне | |
| сабатава́ння | |
| сабатава́нню | |
| сабатава́нне | |
| сабатава́ннем | |
| сабатава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)