надакуча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надакуча́ю |
надакуча́ем |
2-я ас. |
надакуча́еш |
надакуча́еце |
3-я ас. |
надакуча́е |
надакуча́юць |
Прошлы час |
м. |
надакуча́ў |
надакуча́лі |
ж. |
надакуча́ла |
н. |
надакуча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
надакуча́й |
надакуча́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
надакуча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
надаку́чванне |
надаку́чванні |
Р. |
надаку́чвання |
надаку́чванняў |
Д. |
надаку́чванню |
надаку́чванням |
В. |
надаку́чванне |
надаку́чванні |
Т. |
надаку́чваннем |
надаку́чваннямі |
М. |
надаку́чванні |
надаку́чваннях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
надаку́чваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надаку́чваю |
надаку́чваем |
2-я ас. |
надаку́чваеш |
надаку́чваеце |
3-я ас. |
надаку́чвае |
надаку́чваюць |
Прошлы час |
м. |
надаку́чваў |
надаку́чвалі |
ж. |
надаку́чвала |
н. |
надаку́чвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
надаку́чвай |
надаку́чвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
надаку́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́чліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
надаку́чліва |
надаку́члівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
надаку́члівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
надаку́члівасць |
Р. |
надаку́члівасці |
Д. |
надаку́члівасці |
В. |
надаку́члівасць |
Т. |
надаку́члівасцю |
М. |
надаку́члівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́члівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
надаку́члівы |
надаку́члівая |
надаку́члівае |
надаку́члівыя |
Р. |
надаку́члівага |
надаку́члівай надаку́члівае |
надаку́члівага |
надаку́члівых |
Д. |
надаку́чліваму |
надаку́члівай |
надаку́чліваму |
надаку́члівым |
В. |
надаку́члівы (неадуш.) надаку́члівага (адуш.) |
надаку́члівую |
надаку́члівае |
надаку́члівыя (неадуш.) надаку́члівых (адуш.) |
Т. |
надаку́члівым |
надаку́члівай надаку́чліваю |
надаку́члівым |
надаку́члівымі |
М. |
надаку́члівым |
надаку́члівай |
надаку́члівым |
надаку́члівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надаку́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
надаку́чу |
надаку́чым |
2-я ас. |
надаку́чыш |
надаку́чыце |
3-я ас. |
надаку́чыць |
надаку́чаць |
Прошлы час |
м. |
надаку́чыў |
надаку́чылі |
ж. |
надаку́чыла |
н. |
надаку́чыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
надаку́ч |
надаку́чце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
надаку́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
нада́лей
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
нада́лей надале́й |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
надало́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
надало́ннік |
надало́ннікі |
Р. |
надало́нніка |
надало́ннікаў |
Д. |
надало́нніку |
надало́ннікам |
В. |
надало́ннік |
надало́ннікі |
Т. |
надало́ннікам |
надало́ннікамі |
М. |
надало́нніку |
надало́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.