надаку́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| надаку́чванне | надаку́чванні | |
| надаку́чвання | надаку́чванняў | |
| надаку́чванню | надаку́чванням | |
| надаку́чванне | надаку́чванні | |
| надаку́чваннем | надаку́чваннямі | |
| надаку́чванні | надаку́чваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)