му́скусны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
му́скусны |
му́скусная |
му́скуснае |
му́скусныя |
| Р. |
му́скуснага |
му́скуснай му́скуснае |
му́скуснага |
му́скусных |
| Д. |
му́скуснаму |
му́скуснай |
му́скуснаму |
му́скусным |
| В. |
му́скусны (неадуш.) му́скуснага (адуш.) |
му́скусную |
му́скуснае |
му́скусныя (неадуш.) му́скусных (адуш.) |
| Т. |
му́скусным |
му́скуснай му́скуснаю |
му́скусным |
му́скуснымі |
| М. |
му́скусным |
му́скуснай |
му́скусным |
му́скусных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муслі́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
муслі́н |
| Р. |
муслі́ну |
| Д. |
муслі́ну |
| В. |
муслі́н |
| Т. |
муслі́нам |
| М. |
муслі́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
муслі́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
муслі́навы |
муслі́навая |
муслі́навае |
муслі́навыя |
| Р. |
муслі́навага |
муслі́навай муслі́навае |
муслі́навага |
муслі́навых |
| Д. |
муслі́наваму |
муслі́навай |
муслі́наваму |
муслі́навым |
| В. |
муслі́навы (неадуш.) муслі́навага (адуш.) |
муслі́навую |
муслі́навае |
муслі́навыя (неадуш.) муслі́навых (адуш.) |
| Т. |
муслі́навым |
муслі́навай муслі́наваю |
муслі́навым |
муслі́навымі |
| М. |
муслі́навым |
муслі́навай |
муслі́навым |
муслі́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мусліно́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мусліно́вы |
мусліно́вая |
мусліно́вае |
мусліно́выя |
| Р. |
мусліно́вага |
мусліно́вай мусліно́вае |
мусліно́вага |
мусліно́вых |
| Д. |
мусліно́ваму |
мусліно́вай |
мусліно́ваму |
мусліно́вым |
| В. |
мусліно́вы (неадуш.) мусліно́вага (адуш.) |
мусліно́вую |
мусліно́вае |
мусліно́выя (неадуш.) мусліно́вых (адуш.) |
| Т. |
мусліно́вым |
мусліно́вай мусліно́ваю |
мусліно́вым |
мусліно́вымі |
| М. |
мусліно́вым |
мусліно́вай |
мусліно́вым |
мусліно́вых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
мусо́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мусо́васць |
мусо́васці |
| Р. |
мусо́васці |
мусо́васцяў мусо́васцей |
| Д. |
мусо́васці |
мусо́васцям |
| В. |
мусо́васць |
мусо́васці |
| Т. |
мусо́васцю |
мусо́васцямі |
| М. |
мусо́васці |
мусо́васцях |
Крыніцы:
piskunou2012.
мусо́ленне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мусо́ленне |
| Р. |
мусо́лення |
| Д. |
мусо́ленню |
| В. |
мусо́ленне |
| Т. |
мусо́леннем |
| М. |
мусо́ленні |
Крыніцы:
piskunou2012.
мусо́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мусо́лены |
мусо́леная |
мусо́ленае |
мусо́леныя |
| Р. |
мусо́ленага |
мусо́ленай мусо́ленае |
мусо́ленага |
мусо́леных |
| Д. |
мусо́ленаму |
мусо́ленай |
мусо́ленаму |
мусо́леным |
| В. |
мусо́лены (неадуш.) мусо́ленага (адуш.) |
мусо́леную |
мусо́ленае |
мусо́леныя (неадуш.) мусо́леных (адуш.) |
| Т. |
мусо́леным |
мусо́ленай мусо́ленаю |
мусо́леным |
мусо́ленымі |
| М. |
мусо́леным |
мусо́ленай |
мусо́леным |
мусо́леных |
Крыніцы:
piskunou2012.