меркава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
меркава́ны |
меркава́ная |
меркава́нае |
меркава́ныя |
Р. |
меркава́нага |
меркава́най меркава́нае |
меркава́нага |
меркава́ных |
Д. |
меркава́наму |
меркава́най |
меркава́наму |
меркава́ным |
В. |
меркава́ны (неадуш.) меркава́нага (адуш.) |
меркава́ную |
меркава́нае |
меркава́ныя (неадуш.) меркава́ных (адуш.) |
Т. |
меркава́ным |
меркава́най меркава́наю |
меркава́ным |
меркава́нымі |
М. |
меркава́ным |
меркава́най |
меркава́ным |
меркава́ных |
Кароткая форма: меркава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
меркава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мярку́юся |
мярку́емся |
2-я ас. |
мярку́ешся |
мярку́ецеся |
3-я ас. |
мярку́ецца |
мярку́юцца |
Прошлы час |
м. |
меркава́ўся |
меркава́ліся |
ж. |
меркава́лася |
н. |
меркава́лася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мярку́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
меркава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
мярку́ю |
мярку́ем |
2-я ас. |
мярку́еш |
мярку́еце |
3-я ас. |
мярку́е |
мярку́юць |
Прошлы час |
м. |
меркава́ў |
меркава́лі |
ж. |
меркава́ла |
н. |
меркава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
мярку́й |
мярку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
мярку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
меркантылі́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
меркантылі́зм |
Р. |
меркантылі́зму |
Д. |
меркантылі́зму |
В. |
меркантылі́зм |
Т. |
меркантылі́змам |
М. |
меркантылі́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
меркантылі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
меркантылі́ст |
меркантылі́сты |
Р. |
меркантылі́ста |
меркантылі́стаў |
Д. |
меркантылі́сту |
меркантылі́стам |
В. |
меркантылі́ста |
меркантылі́стаў |
Т. |
меркантылі́стам |
меркантылі́стамі |
М. |
меркантылі́сце |
меркантылі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
меркантылі́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
меркантылі́стка |
меркантылі́сткі |
Р. |
меркантылі́сткі |
меркантылі́стак |
Д. |
меркантылі́стцы |
меркантылі́сткам |
В. |
меркантылі́стку |
меркантылі́стак |
Т. |
меркантылі́сткай меркантылі́сткаю |
меркантылі́сткамі |
М. |
меркантылі́стцы |
меркантылі́стках |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
меркантылісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
меркантылісты́чны |
меркантылісты́чная |
меркантылісты́чнае |
меркантылісты́чныя |
Р. |
меркантылісты́чнага |
меркантылісты́чнай меркантылісты́чнае |
меркантылісты́чнага |
меркантылісты́чных |
Д. |
меркантылісты́чнаму |
меркантылісты́чнай |
меркантылісты́чнаму |
меркантылісты́чным |
В. |
меркантылісты́чны (неадуш.) меркантылісты́чнага (адуш.) |
меркантылісты́чную |
меркантылісты́чнае |
меркантылісты́чныя (неадуш.) меркантылісты́чных (адуш.) |
Т. |
меркантылісты́чным |
меркантылісты́чнай меркантылісты́чнаю |
меркантылісты́чным |
меркантылісты́чнымі |
М. |
меркантылісты́чным |
меркантылісты́чнай |
меркантылісты́чным |
меркантылісты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
меркантылі́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
меркантылі́сцкі |
меркантылі́сцкая |
меркантылі́сцкае |
меркантылі́сцкія |
Р. |
меркантылі́сцкага |
меркантылі́сцкай меркантылі́сцкае |
меркантылі́сцкага |
меркантылі́сцкіх |
Д. |
меркантылі́сцкаму |
меркантылі́сцкай |
меркантылі́сцкаму |
меркантылі́сцкім |
В. |
меркантылі́сцкі (неадуш.) меркантылі́сцкага (адуш.) |
меркантылі́сцкую |
меркантылі́сцкае |
меркантылі́сцкія (неадуш.) меркантылі́сцкіх (адуш.) |
Т. |
меркантылі́сцкім |
меркантылі́сцкай меркантылі́сцкаю |
меркантылі́сцкім |
меркантылі́сцкімі |
М. |
меркантылі́сцкім |
меркантылі́сцкай |
меркантылі́сцкім |
меркантылі́сцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
мерканты́льна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
мерканты́льна |
мерканты́льней |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
мерканты́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
мерканты́льнасць |
Р. |
мерканты́льнасці |
Д. |
мерканты́льнасці |
В. |
мерканты́льнасць |
Т. |
мерканты́льнасцю |
М. |
мерканты́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.